Met deze nieuwe uitgave van het bundeltje Verzen (eerst verschenen als Verzen van vroeger, 1934) is de tekstkritische editie van Willem Elsschots verzamelde oeuvre zo goed als voltooid; enkel een volume met het ongebundelde werk laat nog op zich wachten. Meteen ligt het werk van een van onze belangrijkste auteurs -- die momenteel zowel in Frankrijk als in Duitsland en Groot-Brittannië grote ogen scoort met zijn romans -- eindelijk voor in een editie die ten volle beantwoordt aan de actuele teksteditorische eisen. Hopelijk belandt deze reeks 'blauwe boekjes' dan ook niet meteen na de voltooiing van dit meerjarige project in de ramsj, zoals eerder met de monumentale Couperus-uitgave gebeurde... Die sterke wetenschappelijke dimensie blijkt nog het duidelijkst uit dit volume. Elsschots verzamelde dichtwerk beslaat immers nauwelijks meer dan dertig pagina's, een kleine helft van dit boek. Het grootste aandeel van de bladzijden gaat naar een gedetailleerde beschrijving van de ontstaansgeschiedenis en de opeenvolgende drukken, en een aantal verklarende aantekeningen. Toch zullen de meeste lezers zich deze uitgave (bijzonder sober maar smaakvol uitgegeven) allereerst aanschaffen omwille van de poëzie van Elsschot. Zijn gedichten vormen in menig opzicht een verlengstuk van zijn prozawerk. Niet alleen zijn veel gedichten tot op zekere hoogte verhalend gestructureerd (in tegenstelling tot de drang naar zuivere lyriek van veel van zijn generatiegenoten), bovenal komt de typerende 'cynische' toon van Elsschots romans van bij de eerste regels in herinnering. Het sprekende ik toont daarbij een hoogst intrigerende combinatie van afstandelijkheid en emotionele betrokkenheid, ongeacht of het gaat om familiegedichten (zoals de moedergedichten of 'Het huwelijk') of over de controversiële politieke gedichten. Formeel mag deze poëzie dan wel gebreken vertonen, retorisch is ze volstrekt onontkoombaar. Eens te meer ligt hier uitstekend werk van een briljant auteur voor, maar ditmaal bovendien in een integrale én definitieve editie. [Dirk De Geest] Verberg tekst

Het poëtisch oeuvre van Willem Elsschot is maar heel klein. Het bestaat uit niet meer dan 22 gedichten. Maar die staan als een huis. Verreweg het grootste aantal pagina's van dit tiende deel van de 'Volledige Werken', in een kritische leeseditie, wordt dan ook in beslag genomen door de Verantwoording (59 blz.), nog gevolgd door 16 blz. Annotaties. Daarin zit het voornaamste belang van deze uitgave, een schoolvoorbeeld van een wetenschappelijke editie waarin minutieus en met liefde recht wordt gedaan aan de teksten en hun lang niet altijd eenvoudige wordings- en drukgeschiedenis. Typografische vormgeving, band en stofomslag dragen bij aan het klassieke karakter.