Siobhan Hayes geeft met haar titel zelf al uitstekend advies voor het schrijven van een recensie over haar tweede jeugdboek Kijk niet meer om; oftewel, moge ondergetekende de enige ziel zijn die de handen aan deze ondeugdelijke roman heeft gebrand. Advies aan het lezerspubliek: laten liggen.
De Engelse Hayes levert na Het meisje met de groene ogen opnieuw een bovennatuurlijk verhaal af, dit keer heel losjes gebaseerd op de mythe van Orpheus en Eurydice. Ook nu maken we kennis met een abnormale tiener; het obsessief-compulsieve meisje Sinead. Sinead heeft al sinds haar kindertijd een obsessie met de dood. Ook wordt ze al haar hele leven gemanipuleerd door haar manische broer Patrick. Hayes gooit olie op het vuur door daar een afwezige vader en een passief-agressieve moeder bij te verzinnen, en het familieportret is geschetst.
Dan neemt Patrick de benen, maar niet zonder geheimzinnige aanwijzingen achter te laten voor het zusje dat hij zo verstikkend in zijn greep heeft. Sinead wordt door haar psychologisch niet gezonde moeder emotioneel gechanteerd om achter haar broer aan te gaan. Haar zoektocht leidt naar een geheimzinnig huis waar ze, naast de schuilplaats van haar broer, nog veel meer familiegeheimen ontdekt.
Helaas rammelt niet alleen de psychische gesteldheid van de karakters in Kijk niet meer om. Van het moment dat Patrick verdwijnt tot aan de compleet uit de lucht gegrepen ontknoping mist de plot geloofwaardigheid, motivatie en enige vorm van stijl. Het thema ‘de zoektocht’, dat in de eerste helft van het boek wordt geïntroduceerd, maakt al snel plaats voor een goedkope horrorvertelling. Spreekwoordelijke touwtjes worden niet vastgeknoopt, onverklaarbare wendingen blijven onverklaard en de personages die Sinead tegenkomt, blijken niet veel meer dan buikspreekpoppen voor Hayes’ mysterieuze boodschappen en duistere allusies tot plot.
Met het eendimensionale poppetje Sinead is er wellicht een nieuwe lat gelegd voor het stereotype van de ‘getergde tiener’. Naast haar dwangmatige gebrabbel over de dood leidt ze aan gefragmenteerd geheugenverlies, een minderwaardigheidscomplex, waanbeelden en vertoont ze wat alleen maar kan worden aangeduid als een lichte vorm van het Stockholmsyndroom. Omdat Hayes al deze neuroses op zo’n broos gevormd karakter dwingt, maakt dat Sineads beweegredenen moeilijk te verklaren. De hamvraag zweeft als een nare geur om haar heen: waarom zet het meisje deze hachelijke en levensgevaarlijke zoektocht naar haar broer voort terwijl haar zo veel kwaad wordt aangedaan? Juist deze onopgeloste kwestie verhindert enige vorm van medeleven.
Kijk niet meer om vertegenwoordigt een hedendaagse young adult-stijl waar je moedeloos van zou worden. De lezer wordt aan de hand van een onkundige verteller meegesleurd door een ongeloofwaardig spookhuis met een flinterdunne backstory, belachelijke personages en geesten gemaakt van tafellakens. De gewichtige stijl en dikke saus van ernst en tragiek waarmee alles op smaak wordt gebracht, maakt Hayes’ tweede boek vooral lachwekkend, als het je niet eerst tot tranen heeft gedwongen.
[Myrthe Brouwer] Verberg tekst

Sinead (16) zoekt in Londen haar drie jaar oudere, aan drugs verslaafde broer. Zijn hele leven speelt hij al spelletjes, waarbij hij aanwijzingen achterlaat en Sinead hem moet zoeken. Zij ziet in alles wat op haar pad komt een aanwijzing. Haar zoektocht brengt haar naar het eeuwenoude landhuis Benedict House en daar ontmoet ze de 18-jarige, onweerstaanbaar aantrekkelijke James. Net als zijzelf heeft James een fascinatie voor de dood en de tijd. Samen zetten ze de zoektocht naar Patrick voort. De auteur maakt het de lezer niet gemakkelijk, want Sinead komt regelmatig door paniek terecht in een eigen wereld, los van alles. Niets is dan ook wat het lijkt en dat werkt verwarrend. Toch wil je doorlezen omdat je de oplossing van het mysterie wil weten. De stijl van schrijven is prettig. Heel terloops krijgt de lezer informatie, bijvoorbeeld over het karakter van Patrick. Het einde is onverwacht zonder een verklaring voor alle gebeurtenissen. Dit verhaal, dat elementen van de mythe van Orpheus en Eurydice bevat, zal lezers die van spanning en onzekerheid houden zeker aanspreken. Eerder verscheen van de auteur in Nederland 'Het meisje met de groene ogen'*. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst

Als Sineads broer verdwijnt, wordt ze door haar moeder verplicht hem te gaan zoeken. Patrick is verslaafd aan drugs maar de lieveling van mama. Sinead wordt zowel door haar moeder als door haar broer gemanipuleerd. Als kind speelden ze eindeloos 'verdwijnspelletjes': Patrick 'verdween', liet aanwijzingen achter en Sinead moest op zoek naar hem. Nu is hij wel al heel lang weg ... Harry, een vriend die stiekem op haar verliefd is, helpt Sinead bij haar zoektocht. Die tocht leidt naar Benedict House, een verlaten klooster met een vreemde sfeer. Daar ontmoet Sinead James, een jongen op zoek naar zijn verleden en de bewoonster, zuster Catherine. Zij geeft Sinead mondjesmaat aanwijzingen om Patrick te vinden.  James en Sinead worden verliefd op elkaar, maar ook zijn tijd is beperkt. Hij blijkt ongeneeslijk ziek en ze moet afscheid van hem nemen. Ook Sinead zal de wereld van de doden niet meer verlaten...
Een verhaal dat een beetje traag op gang komt maar dat je gaandeweg meetrekt in een vreemde wereld. Als een rode draad loopt de mythe van Orpheus en Eurydice door het verhaal. Het verhaal is een vreemde mengeling van elementen uit de realiteit - de ernstig verstoorde relatie tussen Sinead, haar moeder en haar broer - en de belevenissen van het hoofdpersonage in de schimmenwereld van Benedict House. Liefhebbers van het paranormale zullen er wel hun gading in vinden. 
Verberg tekst