Dat wij, hier en nu, varkens eten en geen honden, komt doordat we van jongs af aan de overtuiging bijgebracht krijgen, dat het eten van vlees van bepaalde dieren normaal, natuurlijk en noodzakelijk is. Joy noemt dat carnisme; de term omvat ook zuivel en eieren. Het is de ideologie waarmee we geweld tegen dieren goedpraten. Omdat de meeste mensen echter om dieren geven, moet het systeem steeds nieuwe listen verzinnen om stand te houden tegen met name vegetarisme en veganisme. Joy beschrijft de praktijk in de intensieve veehouderij (en zeevisserij) tot in de gruwelijke details, inclusief nevenschade aan mens en milieu. Wie het systeem eenmaal doorziet, kan voor een ander eet- en leefpatroon kiezen. Het carnisme zit doortrapt in elkaar. Joy vergelijkt het met The Matrix. Joy is van huis uit psychologe en besteedt niet veel aandacht aan economie en politiek, maar onze moeizame relatie tot 'de waarheid' is een actueel probleem. Over dierenrechten in strikte zin gaat het nauwelijks. Maar de bedoeling van deze nieuwe boekenreeks is, de lezers aan het denken te zetten en dat kan Joy goed. Verberg tekst