Verhuizen is stom. Je laat je vertrouwde huis en al je vriendjes achter, en krijgt daar een nieuwe plek en allerlei onbekenden voor terug. Dat is eng en helemaal niet fijn! Maar als je eventjes geduld hebt en probeert om niet bang te zijn, ga je je misschien toch wel thuisvoelen. De jonge wasbeer in dit chronologisch vertelde ik-verhaal bewijst dat, want hij overwint zijn angst voor nieuwe dingen. De Spaanse auteur (1982) vult wederom een boek met simpele, korte zinnen (een per pagina) en simpele, minimalistische tekeningen. Ze zijn met waterverf ingekleurd in warme, rustige tinten. Het verhaal en de emoties zijn uiteraard voorspelbaar, maar blijven wel dicht bij de belevingswereld van verhuizende kinderen – en soms is dat alles wat van een boek verlangd wordt. Vanaf ca. 3 jaar.