Het is een boekje van Lane Smith drijft verder op het succes van Het is een boek, een uiterst komisch prentenboek dat in 2010 bij uitgeverij Lemniscaat verscheen. De opvolger mikt duidelijk op een jonger publiek: door de kleine uitvoering in hardkarton met afgeronde hoeken zie meteen dat Smith dit boekje voor peuters reserveert. Ook in de illustraties merk je dat: dezelfde Aap en Ezel dragen nu een luier. Muis, die in Het is een boek voor een grappige finale zorgde, is nu weggelaten en daarmee is het aantal personages teruggebracht tot een overzichtelijk tweetal.
De verhaallijn van Het is een boekje verschilt maar ietsje van die van Smiths eersteling. Net als in de voorganger gaat Ezel hier op zoek naar de 'functie' van het boek waarin Aap zit te kijken. Vanuit het standpunt van de peuter-Ezel klinkt de vraag: 'Wat heb je daar? / Kun je erop kauwen?' 'Nee,' zo luidt het antwoord van de Aap steeds opnieuw. En Ezel gaat verder met zijn vragen: 'Kun je het op je hoofd zetten?', 'Kun je ermee bouwen?' etc. Maar anders dan in het grote prentenboek, overtuigt de situatie niet helemaal. Het vorige boek zette de tegenstelling tussen een laptop en een boek in de kijker, en het onbegrip van Ezel maakte de Aap steeds bozer, wat een grappige en steeds toenemende spanning opleverde. Deze opbouw ontbreekt in Het is een boekje compleet. De ezel stelt best een aantal grappige vragen, maar de aap blijft er steeds onbewogen onder, zijn mimiek vertoont geen enkele verandering. De eigenschappen die Ezel het boekje probeert toe te bedelen, doen wel aan de gedachtegang van een peuter denken, en komen in de illustraties goed tot uiting — zo zien we Ezel een toren bouwen met het boekje, gooit hij het door de lucht en slaapt hij erop —, maar al met al staat het geheel niet sterk genoeg in zijn schoenen en lijkt het te veel op een simpel afkooksel van het origineel. Sommige vragen komen vrijwel letterlijk uit het vorige boek ('Kun je ermee e-mailen?', 'Kun je ermee bellen'?) en waar de pointe daar verraste en een hilarische indruk maakte, is de ontknoping hier vooral gemoedelijk en instructief. Smith heeft hier zijn bestseller proberen vertalen naar een aanpak voor peuters, maar wie de vorige titel kent, vraagt zich vooral af: mag het iets meer zijn? [An-Sofie Bessemans] Verberg tekst

Aap zit rustig te lezen als Ezel tegenover hem komt zitten. Ezel vraagt van alles aan Aap om te weten te komen wat hij in zijn handen heeft. Kun je erop kauwen? Kun je ermee e-mailen? Kan het vliegen? Kun je ermee bouwen of bellen? Uiteindelijk zegt Aap ‘Nee. Je kunt het lezen … Het is een boekje, ezeltje.’ Klein vierkant prentenboekje met hardkartonnen pagina’s. Al eerder verscheen in groter formaat de bestseller ‘Het is een boek’* en de personages in dit boekje zijn dezelfde als in die uitgave. Op uitermate humoristische wijze wordt getoond dat erg jonge kinderen aan het boek ook allerlei andere functies (als een vorm van speelgoed) toedichten. Op de laatste pagina wordt duidelijk dat je er ook (samen) uit kunt lezen. De illustraties, in zachte sobere kleuren, tonen de bedaarde Aap en de spelende Ezel, tegen een rustige achtergrond. Dit stevig uitgevoerde boekje met twee afgeronde hoeken biedt een leuk verhaal en nodigt uit tot interactief voorlezen/vertellen (en het zoeken naar wat ezel nu weer met het boekje doet). Het kan een heel goede functie hebben binnen leesbevorderingprojecten en zal ongetwijfeld net zo’n succes worden als ‘Het is een boek’. Vanaf ca. 3 jaar. Verberg tekst

Dit kartonboekje is de letterlijk en figuurlijk verkleinde uitgave van ‘Het is een boek’. In ‘Het is een boek’ zagen we hoe Ezel voor het eerst een boek in handen krijgt. Hij zet zijn laptop even aan de kant en stelt aan Aap allerlei vragen: hoe moet je scrollen? Is er wi-fi, waar is de muis? Hoe zit het met Twitteren? Aap antwoordt geduldig dat dit allemaal niet kan, omdat het een boek is. Ezel is wat wantrouwig maar voor hij het weet, is hij helemaal opgegaan in het verhaal in het boek. In ‘Het is een boekje’ ontmoeten we dezelfde personages, maar dan als peuters. Zowel Ezel als Aap hebben een luier aan. De vragen die Ezel stelt over het boekje, zijn ook aangepast aan hun leefwereld: kan je erop kauwen? Kan je het op je hoofd zetten? Kan je ermee bouwen? ... Je bent al vlug vertederd door de eenvoud van dit verhaaltje, maar het heeft toch een absoluut extra dimensie als je het oorspronkelijke boek kent. Dan zie je duidelijk dat dit kartonboekje een beetje een knipoog is. Hoewel in onze leefwereld digitale middelen als laptops, gsm’s en tablets niet meer weg te denken zijn, zullen boeken bij alle kinderen gekend zijn. Het is dan ook duidelijk dat ook peuters en kleuters de humor ervan inzien. Dit kartonboekje is vaak nog een leuker geschenk voor echte IT-ouders dan voor hun peuters ...

Verberg tekst