Milan gaat gezellig winkelen met zijn moeder. Samen kopen ze onderbroeken voor Milans vader. Plots is Milan weg, want hij heeft iets bijzonders gezien: kleine onderbroeken met leuke motieven! Milan wil ook graag zo’n mooie onderbroek en mag er eentje kiezen van zijn moeder. Eens hij thuis is, trekt Milan meteen zijn luier uit en de onderbroek aan. Zijn interesse voor het potje is nu echt gewekt. Maar plots, tijdens het spelen, gebeurt een ongelukje. Gelukkig vindt mama de plas op de grond niet erg en kan Milan gauw weer verder spelen. Even later heeft Milan wel succes: hij voelt de aandrang en plast in het potje. Moeder en zoon zijn apetrots. 
Het thema van dit boek is een echte klassieker: de zindelijkheidstraining, met eerst een ongelukje en daarna een succes, gevolgd door de nodige vreugde. Hoewel het zeer relevant is voor peuters, is de manier waarop het aangebracht wordt weinig origineel. Je kan de afloop van dit verhaal meteen voorspellen.
Kathleen Amant schreef het verhaal in een eenvoudige taal. De hoeveelheid tekst is beperkt, zodat het boek op een tiental minuten uit is. De stijl is beschrijvend, met hier en daar een korte dialoog. Alle tekst staat in de tegenwoordige tijd en laat ruimte voor het expressief uitbeelden van de emoties door de voorlezer, bijvoorbeeld als Milan verdwenen is, als hij in zijn broek heeft geplast enz.
De creatieve voorlezer bedenkt bij het boek best wat extra vragen, bijvoorbeeld over de kleuren van de onderbroeken in de winkel, over hoe Milan zich voelt… om het kind zoveel mogelijk te betrekken.
Verder had het boekje meer interactieve elementen kunnen bevatten zoals flapjes, geluiden, een spiegeltje… De opzet is wat flauw en het boekje kan opgekrikt worden met wat elemementen om te ontdekken, te voelen enz.
De harde kaft en stevige bladzijden zijn dan wel weer erg op maat van peuters. Amants prenten zijn ook aantrekkelijk, met felle kleuren en eenvoudige vormen. [Lidewei Beel] Verberg tekst

Samen met zijn moeder kiest peuter Milan een echte, stoere onderbroek uit in de winkel. Dat betekent dat zijn luier weg kan. Maar het plassen op een potje lukt niet en de nieuwe onderbroek wordt nat. Mama zegt dat ze het later nog eens zullen proberen en dan gaat het warempel helemaal goed. Vrolijk, vierkant prentenboekje met lichtglanzend, dik papier en twee afgeronde hoeken. Eenvoudige, helder gekleurde tekeningen met stevige zwarte lijnen tonen beurtelings een lachende of verbaasde Milan tussen de uitgestalde onderbroeken of zijn speelgoed, vergezeld van zijn begripvolle moeder. De illustraties beslaan steeds een dubbele pagina en tegen de felgekleurde, effen achtergrond is de tekst in een duidelijke ronde letter zonder schreef afgedrukt. De korte zinnen zijn makkelijk te begrijpen voor peuters. Herkenbaar verhaaltje over zindelijk worden. De schrijfster/illustratrice publiceerde vele peuter- en kleuterboeken, o.a. over Anna en Heksje Mimi; over Milan verscheen eerder 'De eerste schooldag van Milan'*. Vanaf ca. 2,5 jaar. Verberg tekst

'Zindelijk worden' is hier verwerkt in een verhaal. Terwijl mama een onderbroek voor papa uitkiest, is Milan in het warenhuis afgedwaald tot bij de kinderkleding. Hij wil net als papa ook een echte onderbroek aan. Thuis gaat de pamper uit en Milan gaat even op het potje. Dit wordt niets. Terwijl alle aandacht gaat naar het bouwen van een hoge toren is het - oeps - gebeurd. Milan staat in een plasje. Mama maakt er zich niet druk over. Even later wordt Milan iets gewaar en warempel hij heeft in het potje zijn behoefte gedaan.
Dit verhaal sluit aan bij de realiteit, alleen jammer dat de lay-out weinig aantrekkelijk is:
- te felle kleuren met een drukke achtergrond, de kleuren vloeken met elkaar, alles komt erg vlak over, er zit geen diepte in de illustraties.
- de zwarte contouren rond de illustraties geven het geheel een nog hardere indruk.
- de tekeningen zijn statisch, weinig expressief, vb. altijd hetzelfde lachende steretiepe gezicht, zowel bij moeder en kind. Ook zijn de   tekeningen niet altijd duidelijk. De plas op de grond is niet herkenbaar als plas, ook niet wat er uiteindelijk als behoefte in het potje zit.
Voor de leeftijd van twee jaar mochten de illustraties genuanceerder en verfijnder zijn.
Verberg tekst