Een jonge, ernstig depressieve vrouw beschrijft haar eigen ervaringen. Ze beschrijft hoe ze letterlijk en figuurlijk onderuit ging en in uitzichtloosheid belandde. Ze heeft zorgzame mensen om zich heen en therapeuten. Maar een belangrijke, misschien wel wezenlijke bijdrage tot haar genezing leverde haar hond. Hij voelde haar aan. Hij was er onvoorwaardelijk voor haar en zij ook voor haar hond, met name toen hij twee ernstige operaties moest ondergaan. Voor haar gevoel heeft hij haar leven gered. De periode die zij beschrijft, is 1996 en 1997. In de epiloog een korte terugblik na negentien jaar. Heel begrijpelijk en vlot geschreven. Een en ander lijkt op het gebruik van honden voor mensen met posttraumatische stressstoornis en bij oorlogstrauma's. Met enkele zwart-witfoto's. De vrouw is publiciste en woont in Californië. Dit boek is haar debuut. Haar verhaal kan voor een aantal mensen een start zijn om op een andere wijze van een depressie af te komen.