Draak Dries, Zog in het Engelse origineel, is een typisch Julia Donaldson-prentenboek, namelijk een stapelverhaal op rijm met grappige omdraaiingen van klassieke rollen en een verrassende wending op het einde. Het draakje Dries wil graag een gouden ster veroveren in zijn klas. Maar de opdrachten zijn geen sinecure en Dries is niet meteen de handigste. In het eerste jaar leert de klas vliegen en Dries vergeet wel eens dat er bomen in het bos staan. Bij het briesen (derde jaar) blaast hij zijn eigen vleugel in brand, en het vangen van een prinses (vierde jaar) is het lastigst van allemaal: 'maar ach, er waren koningen met speren en boze koninginnen en brutale bruine beren'. Gelukkig is er telkens de lieve Annelies, die Dries uit de problemen helpt met een pleister, pepermuntje of verband. In het vierde jaar offert ze zichzelf op: ze is namelijk een prinses en gaat graag met Dries mee. Dries krijgt zijn gouden ster en Annelies verzorgt de overige draken in de klas. Van de volgende opdracht ? 'leren vechten tegen ridders met een zwaard' ? maakt zij een les in geweldloosheid. Haar wens om dokter te worden, wordt ingewilligd door ridder Joris, en Dries dient hen tot ambulance.
De figuren Annelies en Joris en hun dokterswensen houden net iets te veel gelukkig toeval in. Draak Dries bevat wel tal van grappige omdraaiingen in de klassieke rolpatronen van draken, prinsessen en ridders, en behandelt op een prettige wijze faalangst in de klas. Voor de koddige draken past de vette en felle tekenstijl van Axel Scheffler perfect. Zijn felgekleurde draakjes zien er tegelijkertijd lief, lelijk, een beetje gevaarlijk en klunzig uit. Zoals steeds verstopte hij een afbeelding van de Gruffalo in zijn prenten. In haar vertaling bewerkt Bette Westera de ritmische zinnen van Donaldson ingrijpend. Ze maakt te veel gebruik van de directe rede, zet te weinig alliteratie in, en kan de kernachtige verwoording van Donaldson ? die zo de charme uitmaakt van haar prentenboeken ? niet behouden. 'Dries fladderde, Dries duikelde / Toen riep hij: "Juffrouw kijk, ik kan het met mijn ogen dicht" / Maar ? boem! ? daar stond een eik.' klinkt goed, maar lang niet zo goed als: 'Zog went off to practice / flying fast and free / He roared and swooped / and looped the loop / then crashed into a tree.' [Chris Bulcaen] Verberg tekst

Juf Draak geeft gouden sterren aan de beste drakenleerling van de klas. Draak Dries doet zijn uiterste best bij het leren vliegen, het leren brullen en het leren briesen. Dries stapelt echter mislukking op mislukking. Gelukkig redt meisje Annelies hem steeds uit benarde posities. Kan Annelies hem ook helpen als er een prinses veroverd moet worden? Oblong formaat prentenboek met schitterende acrylverf/inktillustraties. De in bonte kleuren geschilderde draken zijn kindvriendelijk en vertederend. Veel grappige details zitten in de platen verstopt. De tekst is vaak tweeregelig als distichon (vormt een volledige zin) of vierregelig als kwatrijn met gepaard rijm. Het eindrijm zorgt soms voor gezochte woordkeuze. De tekstuele herhalingen zijn aantrekkelijk. Auteur, illustrator en vertaler werkten al eerder succesvol samen, onder andere aan 'Mannetje Tak'. Kleuters zullen thuis of in een onderwijskundige setting plezier beleven aan dit aanstekelijke prentenboek. Vanaf ca. 4 jaar.

In de drakenklas van juffrouw Draak zitten zes draakjes. Dries is één van hen. De beste van de klas krijgt na elke les een gouden ster. Dries zou zo graag ook een ster krijgen maar hij is een beetje een stuntel. Al van bij de eerste les, leren vliegen, gaat het fout. Maar dan komt het meisje Annelies en die verzorgt Dries. Hij reageert: ‘Bedankt,’ zei Dries, ‘je bent het liefste kind dat er bestaat. Nu moet ik ervandoor, want anders wordt de juffrouw kwaad.’ Een zinnetje dat we nog veel vaker zullen horen.
Ook in les twee, leren brullen, lukt het niet voor Dries en weer komt Annelies. Leren briesen loopt ook met een sisser af en Annelies komt weer brokken lijmen. Maar bij les 4, prinsessen vangen, grijpt Annelies een beetje vroeger in. Zij speelt voor prinses en laat zich maar al te graag vangen door Dries. Zo heeft Dries niet alleen een gouden ster maar ook zijn prinses te pakken. Les 5 is echter leren vechten met een ridder en die komt echt wel met de bedoeling om Annelies te redden. Als Dries zich voorbereidt om definitief af te rekenen met die ridder, komt Annelies met een compromis. Niet vechten, zegt ze want ze wil zelf ook niet terug naar het saaie paleisleven. Ze wil dokter worden en mensen beter maken. Dat treft, want dat is net wat ridder Joris ook wil. ‘Ahum, zei Dries verlegen, dus misschien dat jullie wel een snelle ambulance in mij zien?’ Wie zo’n goed idee heeft, die is volleerd en terwijl de andere draakjes les krijgen, vliegt Dries naar de zieken en de dokters vliegen mee.
Dit boek draagt de onmiskenbare stempel van het duo Donaldson/Scheffler. Het blijft grappig, al komt het besluit van Annelies om mensen beter te gaan maken nogal plots. De lange zinnen vallen op en ik kan mij voorstellen dat het een heksentoer was om rijm en ritme in de vertaling te doen kloppen. Maar het is Bette Westera eens te meer gelukt.     
Verberg tekst