In Muis is dapper leren peuters samen met Muis hun angsten te overwinnen. Van het schrijvers-tekenaarsduo Judith Koppens en Eline van Lindenhuizen verschenen er eerder al boekjes als Een lange nek is fijn of Poes denkt aan vis. Muis is dapper is het vijfde prentenboekje in deze reeks van ‘Het dierenplein’.
Muis is een beetje bang en durft niet onbezorgd te spelen zoals haar vriendjes. De schommel gaat zo hoog, en een voetbal kan wel eens tegen haar hoofd terechtkomen. En wat als ze uit de boom valt bij het klimmen? Gelukkig heeft Giraf de oplossing: een ‘durfal-steentje’. Met dat steentje wordt Muis de heldin van het plein. Maar wat als ze het kwijtraakt?
In elk van hun boekjes spelen Koppens en Van Lindenhuizen in op een probleem. Kleine — vaak emotionele — heuvels in een mensenleven, die voor peuters wel eens onoverkomelijke bergen kunnen worden. Zo draait Muis is dapper om sociale vaardigheden en angsten overwinnen.
Elk thema wordt op een positieve, luchtige manier aangepakt. Het is helemaal niet erg als je iets moeilijk of vervelend vindt, is de boodschap. De vriendjes van het dierenplein helpen hun kameraad het probleem op te lossen met kleine, toegankelijke oplossingen die ook voor een peuter werkbaar zijn. Op die manier bieden ze niet alleen hun dierenvriendje, maar ook de lezertjes perspectief. Wanneer Muis van haar angsten is verlost, is iedereen blij voor haar. En ook de peuter kan delen in die opluchting.
Op de eerste dubbele pagina van het boekje worden alle dieren voorgesteld. Aap, Poes, Giraf, Hond, Konijn en Muis. Elk heeft een heel eigen karakter. Giraf is rustig en denkt goed na voor hij iets zegt. Aap is ondeugend en nieuwsgierig. Hond is dromerig en maakt zich snel druk… In het verhaal zelf zie je die eigenschappen terugkomen. De verwoording maakt peuters bewust van karakteriële eigenschappen en verschillen en reikt hen woorden aan om hun eigen persoontje te beschrijven. Door de herkenning kunnen ze het verhaal makkelijker op zichzelf betrekken.
De afbeeldingen zijn grappig en wollig, met zachte penseelstreekkleuren en vage contouren, en dragen bij tot het overheersend positieve, licht dromerige sfeertje. Bij de — maximaal — vier tot vijf regels tekst per (dubbele) pagina is het directheid troef, met een focus op de dialogen van de dieren zelf. De zinnen zijn doorgaans kort. Toch wordt er hier en daar gespeeld met de taal, bijvoorbeeld met ‘drieslagen’. [Renée Moernaut] Verberg tekst

Muis vindt heel veel dingen een beetje eng. Ze durft niet te voetballen met haar vrienden, omdat ze bang is de bal op haar hoofd te krijgen, ze durft niet te schommelen of in bomen te klimmen. Dan geeft Giraf haar een durfal-steentje, en met dat steentje op zak durft Muis alles. Ze gaat zelfs mee zwemmen. Maar dan ontdekt ze dat ze haar durfal-steentje thuis heeft laten liggen. Haar vrienden laten haar beseffen dat ze ook zonder steentje best dapper kan zijn. Vijfde deel in de educatieve reeks 'Het Dierenplein'*, waarin steeds een sociale vaardigheid centraal staat. Het verhaal is niet bijster origineel of diepgravend, maar de auteur slaagt er wel in om het begrip dapper zijn op een voor peuters begrijpelijke manier over te brengen. Op de schutbladen worden alle personages aan de hand van hun karakter voorgesteld. Met schilderingen in warme, zachte tinten waarin de dieren en hun emoties centraal staan. Verzorgde uitgave met gelamineerde pagina’s met twee afgeronde hoeken. Vanaf ca. 2,5 jaar. Verberg tekst