Marnus (13, ik-figuur) vindt zijn leven als middelste broer maar lastig, voelt zich onzichtbaar. Zijn oudere broer Donovan pest hem voortdurend en zijn jongere broertje Adrian weet hem steeds weer voor zijn karretje te spannen. Wanneer de onbekende Leila aanbelt voor een petitie om een boom in het park te redden, gaat Marnus in een opwelling mee naar die boom en blijft daar. De Zuid-Afrikaanse schrijver Jaco Jacobs (1980) won bijna alle belangrijke prijzen voor jeugdboeken in zijn eigen land. De Engelse vertaling van dit boek werd genomineerd voor de Carnegie Medal. Mooi om te lezen hoe de onzekere Marnus in dit toegankelijke en zeer sfeervolle verhaal een persoonlijke groei doormaakt. Ook al begrijpt hij eerst niet precies wat de vastberaden Leila motiveert, hij is er trots op dat zij hem toelaat in haar boom. Met zijn beschouwelijke houding hoort Marnus het zwijgen van Leila en haar moeder aan, en de verhalen van de vreemde buurvrouw en de beheerder van de rolbalclub die bij de twee kinderen in de buurt blijven. Jacobs’ toon is warm en vol droge humor, hij schrijft in heldere zinnen en gebruikt mooie beelden. Na dit fijne debuut in Nederland volgen hopelijk meer vertalingen. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Marnus is pas 13, maar hij vindt dat hij een rotleven heeft. Hij voelt zich onderdrukt door zijn knappe 15-jarige broer Donovan en zijn slimme 9-jarige broer Adrian. Donovan pest hem en Adrian troggelt zijn zakgeld af. Zijn ouders zijn altijd druk in de weer met hun job en hebben geen aandacht voor hem. Hij noemt zichzelf Marnus-in-het-midden en vraagt zich af wat hij de wereld eigenlijk te bieden heeft. Op een dag staat er een meisje aan de deur terwijl Marnus voor de zoveelste keer de afwas doet in plaats van Adrian. En dit keer is het niet voor een zoenles met Donovan, maar om een petitie te tekenen om een boom in het park te redden. Marnus en zijn nieuwe vriendin Leila besluiten te protesteren door samen in diezelfde boom te klimmen. Marnus weet niet precies waarom die boom zo belangrijk is voor Leila en vindt haar een beetje gek, maar hij wil haar toch niet alleen laten. Dagenlang wijken ze niet, zelfs wanneer de werklui van het kapbedrijf komen dreigen met hun loeiende kettingzagen. Voor het eerst in zijn leven voelt Marnus dat hij er toe doet. Hij leert ook nieuwe en uiterst interessante mensen kennen: de moeder van Leila, de lieve en exentrieke buurvrouw mevrouw Merriman, de oude beheerder van de rollball vereniging John, een journalist, een groep hippiestudenten, zwerfhond Milly ... Die verrijken op hun eigen manier allemaal zijn leven. 

Het centrale thema is het gevecht voor het behoud van de witkareeboom oftwel De Boom In Het Midden Van Het Heelal, maar dieperliggend gaat het over veel meer: over je plaats in de wereld vinden, over vechten voor belangrijke zaken, zoals het milieu, maar ook je relatie met je ouders na een scheiding, over vriendschap over generaties heen, gezien en begrepen worden ... Het is een humoristisch en ontroerend verhaal waar ook volwassenen van zullen genieten. De auteur kruipt helemaal in de huid van een onzekere tienerjongen en maakt heel grappige en intelligente reflecties.



Er is niets belerends aan het boek, gelukkig maar, en toch begrijp je de boodschap volledig. De auteur verdient hiervoor een pluim. Mede dankzij de mooie vertaling van Tjalling Bos leest het vlot en zit het boordevol geloofwaardige dialogen. 

De auteur Jaco Jacobs groeide op in Zuid-Afrika en schreef meer dan 170 kinderboeken, van prentenboeken tot Young Adult. Twee van zijn boeken werden verfilmd. Een mooie dag om in een boom te klimmen won de wedstrijd In Other Words en de Engelse vertaling werd genomineerd voor de Carnegie Medal. 

Dit boek werd ook door onze recensente Lindsy gelezen. Benieuwd naar haar blik op het boek? Lindsy's recensie lees je hier.

Verberg tekst

Marnus die altijd de afwas moet doen thuis en Leila wiens ouders gescheiden zijn, hebben één gemeenschappelijk doel. Samen willen ze in De Mooiste Boom Van Het Heelal klimmen om te voorkomen dat die wordt omgehakt. De gemeente wil namelijk werken uitvoeren op de plaats waar de boom staat. Leila sleurt Marnus mee de boom in en samen besluiten ze uit protest in de boom te wonen. Al snel kunnen ze op steun rekenen van Leila’s moeder, de golfclub, milieuactivisten en de lokale krant. Hoewel overleven in een boom niet altijd van een leien dakje loopt, houden de twee het goed vol. Maar wat is nu de échte reden waarom ze in de boom wonen? Aan het einde blijkt dat de boom voor Marnus een manier is om gezien te worden en voor Leila een plaats om de scheiding van haar ouders te verwerken.

Het verhaal neemt ons mee naar Zuid-Afrika waar Leila en Marnus onverbiddelijk vechten voor het voortbestaan van een boom. Belangrijker dan het leven van de boom is het ontdekken van zichzelf. Zo beseft Marnus dat hij in zijn gezin nooit gewaardeerd wordt om wie hij is en wat hij doet. Voor het eerst voelt hij dat hij belangrijk is en dat mensen hem appreciëren om wie hij is. Voor Leila is het avontuur een verwerking van de scheiding van haar ouders. Een manier van herinneren en loslaten. In het begin van het boek staat vooral de boom centraal, pas op het einde ontdek je waarom de twee kinderen écht in de boom klommen. Dat zorgt ervoor dat het verhaal in het begin wat langzaam op gang komt, maar dat maakt het einde helemaal goed.

De schrijfstijl van Jaco Jacobs is verfrissend. De auteur gebruikt metaforen zonder daarbij de hoofdlijn van het verhaal te verliezen. De literaire schrijfstijl geeft het boek meerdere ladingen, zonder die teveel te willen opdringen. Een mooie dag om in een boom te klimmen bestaat uit korte hoofdstukken en is het perfecte verhaal voor een boekbespreking. Grote avonturen bevat het boek niet, maar misschien beginnen grote avonturen altijd klein?

Verberg tekst