Derde roman van de Pools/Canadese auteur (1952) en de eerste die in het Nederlands vertaald is. Het is de goed gedocumenteerde geschiedenis van de dochter van Peter de Grote, keizerin Elisabeth, en de Duitse prinses Sophie, de latere keizerin Catharina. De verteller is een jonge Poolse, die in het paleis door de kanselier wordt opgeleid als spionne, en die bij de komst van prinses Sophie met haar bevriend raakt, en haar geheime diensten inzet om de hofintriges te overleven. De beschrijving van het oude gebouw met de aanbouw van de nieuwe Hermitage vormt een passende omlijsting van een gedetailleerd, maar wat de hoofdpersoon zelf betreft, afstandelijk verslag van de hofhouding met veel details van het dagelijks leven. De stijl is meer beschrijvend dan inlevend. Het verhaal verliest de spanning van het begin, maar leeft weer op met de paleiscoup aan het eind. Er komt een vervolg. Kleine druk.