Een prachtig, oblong prentenboek over een spin die het te druk heeft met het weven van haar web, als de dieren van de boerderij haar één voor één komen vragen iets met hen te gaan doen. Dit eenvoudige gegeven biedt in al zijn simpelheid een schat aan informatie over het begin en einde van een dag, de geluiden van de dieren van de boerderij en hun kenmerkende eigenschappen, en over begrippen als weinig, veel, boven, onder, midden, rechts, links, enz. We kunnen niet alleen zien, maar ook voelen waar de spin en de vlieg zich bevinden, hoe het web steeds groter wordt en op welke manier de vlieg ten slotte in het web terechtkomt. Het voelelement intensiveert de beleving. Zowel de spin als de draad spinrag zijn iets in reliëf gedrukt. Dit begint heel subtiel maar wordt, naarmate het web dichter wordt, steeds duidelijker. Vanaf ca. 3 jaar.

Zijn bekendste creatie mag dan wel ‘Rupsje Nooitgenoeg’ zijn, Eric Carle heeft ons ook nog verblijd met tal van andere fijne prentenboeken. ‘De spin die het te druk had’ is een van die toppertjes in zijn universum. Bewijs hiervan is de 22ste (!) druk van de Nederlandstalige uitgave.

Een spin begint bij het krieken van de dag met het weven van haar web. De dieren van de boerderij begrijpen niet goed waar de spin mee bezig is, en komen haar voortdurend vragen stellen. Het paard nodigt haar bijvoorbeeld uit om een ritje te maken op zijn rug, de koe om samen gras te eten, en het schaap om samen door de wei te rennen. De spin kan op geen enkele vraag van de andere dieren ingaan, want ze heeft het erg druk met weven. Tot de haan voorstelt om een vervelende vlieg, die op elke dubbele pagina rondzwermt, te vangen… Daar is de spin wel voor te vinden! Het betekent meteen het einde van het verhaal voor de arme vlieg.

Een extra sterkte van het boek is het toegevoegde ‘voel-element’. Je kan telkens de spin, de vlieg en de draden van het web voelen, heel leuk. Niet alleen leert een jong kind hoe een web tot stand komt en welke dieren er op de boerderij rondlopen, de fijne opbouw van het verhaal zal ook veel kinderen keer op keer weten te bekoren. Terecht een klassieker, dus. Je kan daarnaast ook creatief met het boek aan de slag gaan. Zo kan je bijvoorbeeld alternatieve eindes voor het verhaal verzinnen en tekenen. Wat als de spin wél zou gaan paardrijden of met het schaap in de wei hardlopen? Dat levert beslist grappige (en een tikkeltje onrealistische) taferelen op. 

Verberg tekst

Een toepasselijk verhaal voor de herfst en een klassieker. Dat is ‘De spin die het te druk had’. De spin weeft natuurlijk een web, het bijzondere aan dit verhaal zijn niet alleen de kleuren maar ook het feit dat kinderen kunnen ook voelen hoe de spin te werk gaat. Dat is niet alleen voor visueel gehandicapte kinderen interessant, het is leuk voor alle jonge kinderen. De taal is poëtisch en subtiel : Op een mooie morgen werd een spin door een zacht briesje door de lucht gedragen. Een ragfijne (rag- spinnenrag !) draad slierde achter de spin aan. Toen landde ze op een hek, vlak bij het erf van een boerderij… en begon een web te weven. Naast de spin en haar web in wording kunnen de kinderen op elke bladzijde ook een klein vliegje voelen en dat eindigt vanzelfsprekend waar je het verwacht. Dit blijft een heel mooi en kunstzinnig boek.