Izzy (18, ik-persoon) woont samen met haar moeder in de VS. Wie haar vader is, weet ze niet. Haar moeder wil het daar nooit over hebben. Maar als Izzy er samen met haar beste vriendin per toeval achterkomt hoe haar vader heet, kan ze nog maar aan één ding denken: ze wil haar vader leren kennen. Maar haar vader blijkt niet zomaar iemand te zijn, hij is de kroonprins van Japan. Tijden zijn studie aan Harvard had de prins een relatie met Izzy’s moeder. Als Izzy in Japan aankomt beseft ze al snel dat haar vader leren kennen gepaard gaat met heel wat koninklijke regels. Ze zal haar uiterste best moeten doen om niet alleen haar vader, maar ook het volk voor zich te winnen. Dit derde youngadultboek van Emiko Jean is een clichématig verhaal over een doodnormaal meisje dat opeens een prinses blijk te zijn. Izzy is een sympathiek personage om te volgen, ze heeft zo haar gebreken zoals elk tienermeisje. Reese Witherspoon riep het boek uit tot het YA-zomerboek van haar boekenclub. Vanaf ca. 15 jaar.

Izzy groeit op bij haar alleenstaande moeder in California. Tot ze erachter komt dat haar vader niemand minder is dan de Japanse kroonprins. Op zijn uitnodiging trekt Izzy naar Japan, maar als prinses Izumi heeft ze nog alles te leren: de omgangsvormen, de taal, de traditie, het leven met een hofdame en een lijfwacht, het omgaan met de pers of met jaloerse nichtjes. Ook haar eigen vader moet ze nog leren kennen. Na de uitgebreide kennismaking met haar tot dan onbekende achtergrond, worstelt Izzy met de vraag in welke van haar twee werelden ze wil blijven.

Alle ingrediënten zorgen ervoor dat dit verhaal veel pubermeisjes zal aanspreken: de gesprekken onder vriendinnen, het sprookjesgehalte, de verliefdheid van Izzy op haar lijfwacht, haar worstelen met haar identiteit. Bovendien maken de vlotte schrijfstijl en de vele dialogen dat het boek leest als een trein. Toch zullen sommige lezers mogelijk op hun honger blijven zitten. De stamboom van de keizerlijke familie creëert de verwachtingen dat deze personages rijkelijk aan bod zullen komen, wat toch maar in beperkte mate het geval is. Ook de Japanse cultuur had ik graag meer in de diepte uitgewerkt gezien. Het blijft allemaal wat oppervlakkig, met volle focus op pubergedrag, -gedachten en -gevoelens. Maar dat maakt het ongetwijfeld bij uitstek herkenbaar en aantrekkelijk voor de doelgroep.

Verberg tekst