Lotta – zo blijkt uit twee eerder verschenen prentenboeken – is een kip die met veel verwondering in de wereld rondkijkt. Dat is ook in dit verhaal het geval: Lotta wil alles tellen, want tellen vindt ze echt heel leuk. Terwijl de andere kippen een beetje luieren in de zon, stapt Lotta rond en telt van één tot tien. De ooievaar die op één poot staat, maar wel twee poten heeft, de hond met drie zwarte poten en één witte poot, het lieveheersbeestje met vijf stippen op zijn rug en ga zo maar door. Bij elk cijfer en elk dier dat Lotta ontmoet vraagt Lotta zich af wat zij zou kunnen als ze evenveel poten had. Zou ze zoals het lieveheersbeestje met zes poten ondersteboven aan een tak kunnen hangen? Zou ze met acht poten ook webben kunnen weven zoals een spin? En een dier met negen poten, bestaat dat wel, vraagt Lotta zich af. Neen, niet echt, tante Cato en haar kuikens hebben haar gefopt! En als Lotta samen met hen heerlijk lui in de hangmat ligt, zijn er tien pootjes gezellig bij elkaar.
Net zoals de vorige prentenboeken rond Lotta is ook dit een prentenboek in oblong formaat. De tekst bestaat uit eenvoudige zinnen met een woordgebruik aangepast aan de doelgroep. De lay-out is sober en de cijfers zijn altijd vet gedrukt waardoor ze uit de tekst springen. Zo worden ze beter herkenbaar voor jonge kinderen.
De illustraties ondersteunen op een leuke manier de tekst. Op de eerste bladzijde heeft Lotta twee poten, met vrolijke laarsjes die net zoals Lotta zelf gespikkeld zijn en een kam en een snavel hebben. Naarmate Lotta meer dieren ontmoet gaan de prenten mee in haar fantasie en vermeerdert haar aantal poten. Je ziet Lotta met haar vele poten in de meest gekke houdingen afgebeeld: hangend aan een tak, een web wevend of lopend op vier poten. Het hele verhaal speelt zich af in open lucht in een wei en op het erf. Dit alles resulteert in een kleurrijk geheel waar je al bij het openslaan van het boek vrolijk van wordt. Lotta telt is een fijn fantasieverhaal dat echt spelenderwijs de getallen aanleert. [Hilde Debacker] Verberg tekst

Lotta de kip telt dierenpoten, van één tot en met tien. Voor de goede kijker zijn er ook andere dingen te tellen: vlinders, bloemen en bomen. Telkens als Lotta een dier tegenkomt met een ander aantal poten, ziet ze daar het voordeel van. Uiteindelijk wordt ze gefopt door tante Cato en haar kuikens: er ligt een beest met wel negen poten in haar hangmat! Dan is ze erg tevreden met haar twee poten en ligt ze lekker met Cato en de kuikens te genieten in de hangmat. Mooi verzorgd, kleurig prentenboek in oblong formaat met duidelijke, zwartomlijnde geschilderde illustraties in heldere kleuren. De korte, in grote schreefloze letters gedrukte tekst laat zich goed voorlezen. Over kip Lotta verscheen al vele prentenboeken. Vrolijke uitgave voor kinderen vanaf ca. 4 jaar.