Jan-Jaap is gruwelijk gepest op de basisschool. Na de havo verhuist hij naar een andere stad om psychologie te studeren. Tot zijn verrassing maakt hij al snel kennis met Scrabble, een excentrieke jongen die hem J-J noemt. J-J krijgt vrienden en gaat bij hen in Scrabbles oude landhuis wonen. J-J ontdekt veel over zichzelf, leert een nieuwe wereld kennen en krijgt een baan in een populaire bar. Daar ziet hij op een avond zijn pester en dit rijt de oude wonden open. Het verhaal is geschreven in de ik-persoon. De lezer kan zich goed inleven in J-J en voelt zijn onzekerheid en wanhoop. Het verhaal bestaat uit twee delen. In deel een zijn de hoofdstukken uit het heden afgewisseld met hoofdstukken uit het verleden. De stukken uit het verleden zijn cursief gedrukt en gaan over de vriendschap tussen Jan-Jaap en Vero en over het pesten op school. Vanaf de eerste bladzijde pakt het verhaal je. De sfeer is broeierig en je voelt dat er iets gaat gebeuren. Goed leesbaar boek met overtuigende karakters waarin je blijft lezen, mede door de cliffhangers die de auteur soms gebruikt. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst

Jaap-Jan is zijn hele lagereschooltijd gepest geweest. Jarenlang heeft hij het gevoel gehad aan de zijlijn te staan. Maar daar wil hij nu verandering in brengen. Aan de unief start hij vol goede moed met zijn studie psychologie. Zonder dat hij er veel moeite voor hoeft te doen heeft hij in geen tijd vrienden gemaakt, een duffe kamer ingeruild voor een stijlvolle kamer én een baantje geregeld in de hipste bar van de stad. Maar dan duikt hij weer op: Ivar, de sadistische pester van weleer. Deze keer zal het anders gaan, denkt Jaap-Jan. Deze keer neemt hij een beslissing. Hij zal niet aan de zijlijn gaan staan. Angst zal zijn meester niet meer zijn.

Het boek begint met een stukje tekst uit een lied van Pearl Jam (‘Jeremy’, Ten - 1991): Clearly I remember picking on the boy seemed a harmless little fuck oh, but we unleashed a lion. Deze intro licht al een tipje van de sluier. Het einde wordt hierdoor misschien minder onverwacht. Toch triggert deze intro je zo dat je snel daar wil zijn.

Het boek is verdeeld in twee delen. In het eerste deel leren we Jaap-Jan beter kennen. In de ik-vorm wordt zijn leven vanaf dag één op de universiteit verteld. Op die manier krijg je het gevoel dat JJ zelf je komt vertellen wat er nu precies gebeurd is. In elk hoofdstuk krijg je bovendien een korte flashback mee. Zo worden er twee tijdsperiodes door elkaar geweven. Na een tijdje heb je als het ware het gevoel dat je JJ door en door kent. Ook de oude en de nieuwe vrienden worden uitvoerig beschreven. In dit deel van het boek wordt vooral een gevoel van dreiging opgebouwd. Je weet dat er erge dingen gebeurd zijn met JJ en je voelt tegelijkertijd zijn angst dat het misschien weer kan gebeuren. Wantrouwen overheerst.

In het tweede deel komt Ivar op de proppen. Vanaf nu wordt de dreiging reëel en komt het verhaal in een stroomversnelling terecht. De flashbacks verdwijnen en we blijven in het nu. Als lezer lijk je mee in het verhaal gezogen te worden. Dankzij de schrijfstijl is dat ook mogelijk. In dit deel van het boek overheerst grote spanning en angst want de nachtmerrie wordt werkelijkheid. Is Jaap-Jan werkelijk in staat om het tij te keren? Is er licht aan het einde van de tunnel?

Het boek hield me helemaal in de ban van begin tot einde. In het eerste deel had ik het vooral moeilijk met de flash-backs. Die maakten me opstandig en verdrietig tegelijkertijd. Het tweede deel heb ik uitgelezen op het puntje van mijn stoel en het was al ver voorbij middernacht toen ik het boek dichtsloeg. Ik kon het onmogelijk wegleggen en niet weten hoe het nu zou aflopen, ook al had ik een vermoeden. 

Knap en vlot geschreven boek! Ik kijk uit naar nieuw werk van Buddy Tegenbosch.

Verberg tekst