Sedert zijn roman Een schitterend gebrek in 2004 bekroond werd met de Libris Literatuurprijs, wordt Arthur Japin tot het kransje van de allergrootste schrijvers uit de hedendaagse Nederlandse literatuur gerekend. Uitgeverij De Arbeiderspers beseft dan ook maar al te goed dat ze met Japin een goudhaantje in haar rangen telt, en doet er alles aan om de hongerige fans op gezette tijden met een nieuwe publicatie te verwennen. Recent verschenen niet alleen Alle verhalen, maar ook De klank van sneeuw, dat twee novellen bundelt. Tegelijk publiceert uitgeverij Rubinstein ook nog eens een audio-versie van De klank van sneeuw.

Tien jaar geleden debuteerde Arthur Japin met zijn 'Magonische verhalen', en daarmee opent ook de bundel Alle verhalen. De typische ingrediënten van zijn latere werk zijn in dit debuut al aanwezig. Deze verhalen zijn vaak dromerig, getuigen van een zekere hang naar het exotische en hebben een soort lichtheid, die weliswaar bedrieglijk is. Nooit zijn ze immers zomaar sentimenteel, en vaak gaat er onder hun oppervlak een duistere broeierigheid verscholen. In het autobiografische openingsverhaal 'Magonia' doet Japin het relaas van zijn kindertijd. Het verhaal telt nauwelijks twaalf bladzijden, maar toch presenteert het een mooie staalkaart van Japins jeugdige emoties: verdriet om de zelfmoord van zijn vader, verwondering om het gedrag van zijn moeder en een vurig verlangen om ooit in Magonia te belanden. Die fictieve plek is een soort Never-Neverland boven de wolken, waarvan de jonge verteller al snel leert dat hij er nooit zal geraken: "Van Magonia geen spoor. De tijd voor verhaaltjes was voorbij. Van nu af aan moest ik mijn eigen landen bedenken." Achteraf lijken die zinnen een programmaverklaring van een ontluikende schrijver die nadien zijn eigen plannetje nauwgezet heeft uitgevoerd.

Uit de 'Magonische verhalen', maar ook uit 'De vierde wand' en de 'Overige verhalen' die in deze bundel zijn opgenomen, blijkt hoe sterk Japin door muziek, theater en film gefascineerd is. Toen hij destijds als schrijver debuteerde, had hij er dan ook al een aardige carrière als acteur opzitten. Aan die tijd roept Japin referenties op in de beide novellen die in het aardige boekje De klank van sneeuw gebundeld zijn. 'Dooi' is een intimistisch en introspectief portret van een klassieke zangeres die zich op kerstavond afzondert om haar terugkeer naar het podium voor te bereiden. Ze is vereenzaamd, maar door een gaatje in de muur van haar hotelkamer slaagt ze er toch in om een zekere vorm van contact te leggen met een mysterieuze buurman. Willen of niet, ze kijkt en wordt bekeken. Rond dat laatste draait het ook in 'Zeep', de andere novelle uit De klank van sneeuw. Lea acteert overdag in een nogal ordinaire soapserie, maar 's avonds speelt ze mee in een toneelstuk dat je 'modern klassiek' zou kunnen noemen. Als soapster wordt haar doen en laten door miljoenen kijkers dagelijks gevolgd, maar als de avond valt is het haar eigen mond die openvalt. Soaps zijn dan wel glad en oppervlakkig, maar het gesubsidieerde theaterwereldje is zo mogelijk nog erger: het is een wespennest waarin gefrustreerde idioten en gevaarlijke gekken thuis zijn.

Op twee cd's leest Japin zelf de novellen uit De klank van sneeuw voor. Vaak bieden dat soort opnamen geen echte meerwaarde, maar de acteur in Japin zorgt ervoor dat deze cd's toch het beluisteren waard zijn. Lezen doet hij namelijk net zoals hij schrijft: verfijnd, trefzeker en meeslepend. [Bert Van Raemdonck] Verberg tekst

In de twee verhalen in dit boek zijn vrouwen de hoofdpersoon. Beide vrouwen hebben een marginale rol in het theaterleven, maar zoeken krampachtig naar erkenning en bevestiging. In het eerste verhaal is dat een zangeres die weer gaat zingen, in het tweede een soapactrice die 'groot' toneel gaat spelen. Het zijn korte, maar helder geschreven novelles, die in twee verschillende sferen een grote overeenkomst laten zien: de eenzaamheid van de hoofdpersonen hoeft niet benoemd te worden om ze des te sterker te laten voelen. Eerder verschenen onder de titel 'Dooi & Zeep'*, voorzien van schilderijen van de auteur. In deze editie ontbreken de illustraties, maar is wel een nawoord opgenomen over de achtergrond van de verhalen. Normale druk.